Żółty, żółty, żółty :-)

Witajcie
Podróżując ostatnio do Lublina, a to około półtorej godziny jazdy z mojej kochanej Sandomierszczyzny, wzięłam ze sobą włóczkę i szydełko. Szydełkowanie to jedna z niewielu rzeczy jakie daje się robić podczas jazdy polskimi drogami ;-).

Denerwowałam się ogromnie wizytą u lekarza, więc żeby zająć ręce i odrobinę umysł, dziergałam żonkile. Już nawet nie przeszkadzało mi to, że są z kosmatego kotka. Bo wiecie, ja mam gęsią skórkę jak zaciąga się akryl, czy wełna, to ciche trzaskanie czy szeleszczenie wywołuje u mnie taki odruch jak u niektórych skrzypienie styropianu ;-)

Nie mam sprecyzowanych planów co do dalszych losów żonkili, wiem jednak, że do czasu zamknięcia inlinkz nie zdążę nic już z nimi zrobić. Na maszynie póki co leżą do uszycia, kapelusze, owce, wiosenne girlandy, zasłony i muszę zrobić je już teraz. Żonkile zapewne poczekają do świąt i znajdą zastosowanie. Córka moja również myśli o zrobieniu kilku takich, zatem będzie piękny pęk do wykorzystania.

Żonkile przygotowałam z myślą o #29 Cyklicznym Szydełku na blogu DIY i tam je posyłam :-)

Serdecznie pozdrawiam :-)